De Lotgevallen van de Trei Ape

Been there, done that, got the T-shirt? Vertel op !
User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Post by Muug »

Hieronder volgt het hele reisverhaal van Cotthem, Blackbert en ondergetekende. Elk heeft zijn foto's toegevoegd en zijn commentaren op ons losgelaten. Wie wat schreef en welke foto trok is ondergeschikt aan het reisverhaal.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Cotthem vertelt :

:confused2: .....Soms? zit ik op het werk te dromen
:confused2: .....Soms?zit ik thuis te dromen
:confused2: .....Soms?zit ik op de moto te dromen.

Eigenlijk zijn het geen dromen, maar momenten volgens een bepaald verwachtingspatroon.
Momenten waar ge zit op te hopen :geek: .

Op het werk droom ik wel eens van een wild motor-avontuur :cool:
Thuis, droom ik wel eens dat ik op het werk zit te dromen van een wild motor-avontuur. :roll:
Op de moto?, tjah?.., op de moto, droom ik meestal van thuis. :grin:

Het blije gerustgestelde gezicht van mijn Rosse telkens als ik thuiskom bijvoorbeeld :grin:
Ik zou zo weken op reis willen gaan, alleen maar voor dat moment.

Ik denk dat ik eindelijk heb gevonden wat motorrijden voor mij betekend :geek: .
Onderweg zijn naar een droom, ?naar een moment waar ik naar uitkijk.

Eigenlijk was Roemeni? voor mij, onderweg zijn, onderweg naar thuis. Een avontuurlijke onderweg.
Geen ?Seven years in Tibet?, maar toch, mijn haren en mijn baard waren ferm gegroeid :grin: .

Solo, zou dit avontuur natuurlijk qua therapeutische waarde wel het sumum geweest zijn, maar dit zou naar mijn kunnen onmogelijk zijn, tevens onverantwoord :geek: .

Gelukkig, waren er drie idoten, idioot genoeg om mij te laten meegaan.
Als jonge enthousiasteling vertrokken en als wijze oudere teruggekomen.

Jong enthousiast, omdat ik soms wel eens dingen doe in een vlaag van hoogmoed :roll:
Wijs en oud, omdat ik ervaring begin te krijgen in vlagen van hoogmoed :grin:

Roemeni? was er eentje van hoogmoed en vallen. Eentje van ontdekken en genieten, eentje van vriendschap zonder ruzies, eentje van zorgen voor elkaar, eentje van elkaars moto te helpen rechttrekken, maar vooral eentje van aangenaam thuiskomen met een kop vol filmische momenten waar Spielberg een puntje kan aan zuigen.

Hotel Zaghreb, rode tapiplein, een geur van tabak, goudkleurig geannodiseerde ramen, her en der bosjes sansiveria achtige planten onder een batterij tl-armaturen. In het restaurant een vergeelde frigo, die af en toe staat te zoemen, opgesmukt met reclame van Pepsi. Het lijkt wel ??n groot stuk na-geboorte van het communisme dat daar zo nog blijven liggen is.
Ergens in een piepklein kamertje op de eerste verdieping. Een kamer die ooit is ingericht in de jaren 60 en sindsdien nooit is verandert. Twee enkele bedden en nog een veldbed (mijne nest omdat ik zogezegd de kleinsten ben :roll: ) dat de weg verspert naar het toilet. Hier en daar wat motorbotten en een verloren kous op de vloer. Drie helmen, trofee-gewijs boven op de kast en wat rondgesmeten motorvesten. Motillium op mijne reiskoffer dat ik gebruikte als nachtkastje. Het is al ondertussen 01h00 en de drie apen liggen na een uitstapje Zagreb eindelijk in hun nest.

Ik :grin: : ?Slaapwel ome Bert....?
Bert :roll: :???Slaapwel Junior??

Ik :grin: : ?Slaapwel nonkel Pol?
Paul :unsure: ?Slaapwel jongske?

?.halfuurke later?.

Ik :ohmy: : ?Bert!!???
?..
?..
...
Ik :shock: : ?BERT!!!?
Bert :S : ??euh ?ja??
Ik :grin: : ?Slaapte gij al??
Bert :| : ? ?.grrr?nu nie, nee?
Ik :confused: : ?edde gij da ook gehoord??
Bert :confused: :shock: : ?euh, nee, ?.euhhh wadde??
Ik :mrgreen: : ?De pol heeft een scheet gelaten?
Bert:"....zucht...." :roll:
Ik :unsure: : "all?, tot morgen h?"
Bert :angry: :"...mmhh..."

....twee uur later

Ik :ohmy: : "Pol !.....POL!!"
Paul :confused: :" ...nu wast Bert"
Ik :confused: :"...ah..."
Paul :roll: :"....mmmmhh.....grrr...."
Ik :confused: :"...zeg pol, hoe ver zou het morgen zijn peisde azo?"
Paul :roll: "....pffff....ik peis nen dag rijden azo" :angry:
Ik :roll: "....mmm.....nen dag rijden eh?.....valt eigenlijk wel goed mee h? Pol....Bert!!...BERT!!!...wa vinde gij daarvan"
Bert :shock: :| :" ....uhhhh....mmmhhh...."
Paul :angry: :angry: "....Ja jongske, da valt eigenlijk wel goe mee JA....."
Ik :grin: :" ....All? Pol, .....zie maar da ge goe slaapt, want zo nen dag bollen kruipt in de kleren jong...."
Paul :shock: :confused: :twisted: :twisted: : "......uhu.........."

S' morgens aan de ontbijttafel zaten twee zombies voor mij. Een stemmeke in mijne kop zei tegen mij, dak mij maar best stillekes zou houden ....a zo voor de rest van den dag :mrgreen: .
Bon, het werd een stille dag, maar mijn rijkunsten waren van een beduidend hoger niveau dan die twee oververmoeide sjarels
Ik heb het altijd al gezegd, slaap das heel belangrijk :geek: .

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Blackbert vertelt :

Elke reis begint ergens. In dit geval was dat eigenlijk hier, meer dan een jaar geleden, de echte trip startte naast de E40, onder Leuven. Om een uur of 7. frisgewassen, allemaal een opwarmertje van een uur onder de wielen. Blijgezind, een beetje opgewonden en tegelijk met een beetje tegenzin begonnen we aan 950+ km autobahn. Van 't ene tankstation naar 't volgende, tot Salzburg, de jeugdherberg in 't centrum.

Image
proper mannekes, proper motokes.
Image
ergens in D. Blijkbaar krijgt een XT het toch een beetje op zijn adem aan die constante hogere snelheid. Olie via de luchtfilter naar buiten. Een achterband moet niet gesmeerd lopen, dus lost McGyver Cotthem dat efkes op: oordopje en ductape.
Image

Image
Dit machien was ons al een paar keer voorbijgesnord.
Image
De piloot bleek een Canadees, getrouwd met een madam uit Luik, op weg naar Boucaresti wegens nieuwe job aldaar. Familie en huisraad verhuisden op een andere manier. Cotthem denkt ergens het zijne van, precies. Image

Salzburg. Mooi gerestaureerd. Interessante ligging tegen een rotswand. De jeugdherberg is ok. Geweldig pastarestaurant. Weinig cafeekes. Een massa jongelingen in lederhosen en Dinderenlenden Madchen op straat. Het bierfeest blijkt net afgelopen, om 11uur! Proper. T? proper. De stad bedoel ik. Ze ademt evenveel sfeer als een Playmobil decor. Afgezien van die Madchen was 't niet erg dat we collectief onze kodak vergeten waren.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Muug vertelt:

Image
Yeah, ik ga dat ambetant boerewijf dat ginder de boel runde nooit vergeten. Eerst begint ze lastig te doen omdat Cotthem na een paar minuten nog steeds niet aan het tanken was. Vanja stond inderdaad de boodschappen te analyseren van een of ander automaat waarvan 'm dacht dat hij daar eerst geld moest instoppen om te kunnen tanken. Madam begost van haar oren te maken dat de anderen azo niet konden tanken. Ik tegen die madam: "Welke anderen?" Er stond daar buiten ons alleen maar een Engelse wagen en die kon tanken toen Blackbert gedaan had.
Allez soit, BB en Cotthem gaan een koffieke drinken binnen en ik wil mijne naft afrekenen. Begint dat mens weer te razen tegen mijn maten dat ze zo rap mogelijk buiten moeten met hun bekerke. Bleek dus dat ge binnen enkel koffie mocht drinken als die in een tas zat ! Koffie in bekerkes MOEST buiten uitgedronken worden! :shock:
Wat een bitch man. :devil:
Afin bon, daarbuiten heeft Cotthem dus een oordopke uit mijn buis van Zozef gerukt en in een buis van zijn trakteur gepropt. Voor dat oordopke maakt dat toch geen verschil...
Image
Ah, de Cotthem rook mijn aanwezigheid denk ik. Em is niet zo content met mijn odeur blijkbaar. :dontknow: In plaats van dat gewoon discreet te vermelden...

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Blackbert vertelt :

Dag 2. Beetje tegenvallend ontbijt, inpakken, tanken en wegwezen.
Image
't Weer zit geweldig mee, maar 't schiet niet echt op, de eerste kwartieren. Blijkbaar is het favoriete tijdverdrijf op een zonnige zondagochtend: op 't gemakske met de auto nergens naartoe rijden. We stoppen en nemen een deftige brunch. En een kleiner baantje dan waar die trein dagjesmensen de voorkeur aan geeft.
Image
Blijkbaar waren we alle drie te veel inder de indruk van de Erzberg om een fotooke te nemen. Of 't was te plezant in die bochten errond.
Image
Nog een paar 'minder afgewerkte' stukken om in de mood te komen.
Image

Image

Image

Image

De grens A-HU is een makkie. ID laten zien, de helm moet zelfs niet af. Vanaf hier is 't opletten voor snelheidscontroles weten we. Later zal blijken dat de tegenliggers ruim op voorhand waarschuwen. 't Lijkt hier sterk op Noord Frankrijk, alleen de dorpen zien er anders uit.
Alhoewel, Scherpenheuvel komt in zicht.
Image

Image

Lange rechte stukken dus, regelmatig afgewisseld met een korte reeks fijne bochten. Plan A was Lake Balaton bereiken, maar 't wordt al snel donker. Geen katoogpaaltjes, geen witte lijnen, weinig verkeer. Vanja ziet niet veel in 't donker en 't is nog ver. Te ver. Plan B neemt vorm aan in mijn kopke omdat er regelmatig bordjes naar een hotel of restaurant verwijzen. Bij 't eerstvolgende dat de 2 combineert volg ik de aanwijzing.
Image
Bij de 2 kornuiten die al de hele tijd in mijn zog zitten werken de hersens blijkbaar gelijkaardig, dus is de beslissing snel genomen.
Image
We willen toch weten waar we eigenlijk zitten voor we onder de dons kruipen.

Morgen: Dracula, here we come!
Image

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Blackbert vertelt :

Honger in Hongarije, 's morgens. Een stevige portie spek en eieren, ne fokkie om wakker te worden en wijle weer weg onder (weer) een stralend zonneke.
We liggen na 2 dagen 50km achter op schema. Zoals je kan zien, was dag 2 v??l korter in km, maar wel v??l plezanter dan dag 1. We bereiken het Balatonmeer. Stel u een doorsnee Vlaamse doorgaande 2vaksweg voor. Minder huizen, meer groen, en op de achtergrond schittert het meer af en toe in de zon. 50 per uur. Soms voor even afgewisseld met 70 of zelfs 90. Zo gaat Vlad allang terug terug in zijn kist liggen natuurlijk. Opnieuw plan B: op 't smalste punt de veerboot nemen en zo recht mogelijk naar de grens, rekening houdende met de Donau. Of meer bepaald met het beperkt aantal bruggen om erover te geraken.
Image
Dat doen we dus maar (een ticketje), en 5 minuten later zijn we onderweg.
Image
Aan deze kant gaat het vlotter, maar dan:
Oud ijzer langs de kant.
Image
Echt waar. Voor elk wat wils.
Image

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

De Soepbus (ja die van IndianSummer 3), deze maal volgestouwd met KTM :shock: wisselstukken, 50kg gereedschap, noppenbanden en wielen, harnassen, crossbotten en helmen, oorstopjes en proper ondergoed, was gelijktijdig in Belgie gestart. Zij koos voor een no-nonsens traject, non-stop naar het bruine beren bos. Op 1 dag werd de kampplaats bereikt, de kazematten ge?nspecteerd en ontvlooid :mrgreen: . Ze konden deraan komen, de "Trei Ape" :P :P

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Blackbert vertelt :

We hebben niet dringend iets nodig, dus verder maar weer. Afbuigen naar 't zuiden. Zonnebril, MP3, rustig cruisen aan 100 per uur tussen eindeloze velden. Zoals gisteren af en toe enkele bochten, een beetje verkeer of een dorp dat het ritme onderbreekt.
De niet-zo-blauwe Donau
Image

We zoeken onze weg door de buitenwijken van Baja tot op de N55. Wakker worden, sebiet komen de waypoints uit Paul SR z'n roadbook eraan. Die trouwens gisteren al aangekomen is in Slatina, na een non-stop rit vanuit Geel. Hij had 2 companen mee in z'n soepbus, met een simpele beurtrol achter 't stuur ging er weinig tijd verloren. Behalve toen er midden in de nacht een reparatieke moest ge?mproviseerd worden aan de schakelmekaniek. Pies of keek naar 't schijnt. :wink:
Dan, eindelijk: Roemeni?.
Romantisch h?, zo'n schrale grensovergang?
Image
De dorpen lijken op die in Hongarije, maar zijn toch anders. Geen stalletjes met zelfgekweekte uien, look of paprika. Alles ziet er wat slordiger uit, maar we zullen gauw ontdekken dat het achter die schilferige gevels gezellig wonen is. De ruimte tussen de huizen is gesloten. Manshoge muren of houten hekken onttrekken alles aan 't zicht. Een erfenis uit het Securitate-verleden? Haaks hierop: 1 op 2 huizen heeft een bank in de voortuin, en ze worden gebruikt ook. Niet door oudjes die hier de verveling van het nietsdoen hopen te verdrijven, maar voor 't sociale contact.
Image

De zon maakt op spectaculaire wijze plaats voor een bijna volle maan, begeleid door een paar passende tunes in m'n helm. Voor de verandering zit ik achteraan en hoef ik alleen die 2 rode lichtjes voor mij te volgen. Belgi? en z'n kleinburgerlijke problemen zijn ver weg, dit is verslavend.

Timisoara. Waar meer dan 20 jaar geleden de revolutie op gang kwam. Brede lanen die een opknapbeurtje mogen hebben, hectisch verkeer. In de duisternis is 't zaak een beetje samen te blijven, de ergste gaten in de weg te omzeilen en iedereen om je heen in 't oog te houden. V??r mij wordt Vanja bijna van de weg gereden door een gsm-ende del in een te grote auto. Een langgerekte loei van mijn claxon doet haar wakker schieten.

We hebben brandstof nodig, net als de motoren.
Image

Eens buiten de stad pikken we het ritme weer op. Paul neemt de kop en gooit z'n batterij koplampen in de strijd. De muziek gaat weer aan, in het donker voor mij 2 rode stippen en de gloed van m'n dash. Iets hoger een paar planeten en ontelbare sterren. Is 't nog ver, leider? Who cares. Bijna ingeslapen dorpen, behalve ??n. Stilstaand verkeer verstoort de voortgang. We rijden de rij voorbij. Motoren liggen stil, mensen doen een babbeltje. De slagboom is dicht. Image
Na ruim vijf minuten is daar plots de trein, zich traag op gang trekkend naar z'n volgende bestemming.
We volgen SR z'n aanwijzingen tot Resita. Daar worden de papieren en electronische kaarten geraadpleegd. Binnendoor, om via de achterdeur Slatina binnen te komen zou schoon kunnen zijn, maar 't is pikdonker. Dus gaan we een beetje omrijden . De weg Resita-Caransebes staat nu in mijn top 50. Zelfs in 't donker is de opeenvolging van bochten en hellingen voldoende om g??n zadelpijn meer te voelen. Sorry Vanja dat we je een beetje achterlieten, maar zoveel karakter hebben we nu ook weer niet. :wink: 2 uur later: blij weerzien met onze steun en toeverlaat in Slatina. Daar is ook onze gastvrouw. Welkom in mooi Nederlands, en de aankondiging dat dadelijk het eten klaar is. Motoren achter slot en aan tafel voor onze eerste Roemeense specialiteit. :pijlr:

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Blackbert vertelt:

Dinsdag zijn we vroeg uit de veren, er moet gesleuteld worden. Zeg nu zelf, zo kunde de pist niet in.
Image
De soepbus wordt voorgereden en uitgeladen. We zijn (nog) geen Meoni, dus steken we zelf de handen uit de mouwen:
Image
Image
Image
Tiens, de wielen zijn op en we hebben nog een moto over. :shock:
Image
En route dus, naar een bandencentrale in Caransebes.
Image
Duits is een rare taal.
Dat daar met die auto's, da's de E70. kakelvers Eu-asfalt, breed genoeg voor 3 rijvakken, geen strepen. Niet dat Roemenen zich daar iets van zouden aantrekken, de hele breedte wordt benut.
Image
Stokoude uitgeleefde Dacia of fonkelende 4x4, eens op de weg zijn 't hooligans achter 't stuur die god nog gebod kennen.
Image
Er zijn er dan ook redelijk veel die plotsklaps voor hun god toch die geboden eens mogen opzeggen. getuige daarvan de talloze kruisjes naast de weg.
De eerste bandenboer boezemt niet direct vertrouwen in, na wat gepruts met het voorwiel op de grond komt de mededeling dat het niet in 't machien zal passen. Maar hij is wel zo vriendelijk ons naar een collega te sturen die het wel kan. En inderdaad, op nog geen half uur is 't gefikst. :cool:
Image
Op naar 't centrum voor een wandeling op zoek naar harde cash.
Image
BMW C1 Cabrio?
Image
Rare mix van stijlen. De gebouwen doen denken aan Salzburg, daarachter een orthodoxe kerk. Meer later daarover.
Image
We plunderen een flappentap en keren terug, die wielen moeten draaien.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Muug vertelt :

Die E70 was een boeiende ervaring. 's nachts was alles ginder zo pikzwart dat ge het verschil niet zag tussen het asfalt en de berm. Zelfs niet met al mijn lampen aan. Dus ge rijdt letterlijk naar een zwart gat. Rapper als 70 dierven we niet en af en toe vertraagden we zelfs tot 50 of minder omdat we echt niet zagen waar de weg naar toe ging.
Overdag was het ook boeiend. De weg was minstens drie rijvakken breed, maar hier en daar waren verbredingen aangebracht. Daarop heb ik op een gegeven moment het volgende scenario gezien : In beide richtingen tegelijk waren voertuigen elkaar links aan het inhalen. Tot zover alles OK. Maar dan zag ik daar in 't midden, tussen die vier verkeersstromen een paar auto's stilstaan. Met hun linkerpinker aan! Toen viel mijn frank : die verbreding was ter hoogte van een "kruispunt" en die auto's in 't midden stonden daar het goeie moment af te wachten om hun straat in te staan ! Hallucinant.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Image

Toffen tip. Zag ons komen en liet alles vallen om ons te helpen. Wist heel goed waar hij mee bezig was. Kerel was een ouwe taaie van 62 jaar oud en sprak tamelijk goed Duits. Daar had ie duidelijk goeie herinneringen en verhalen over. Liep zelfs rond in een overall van 't Duits leger. Bij de demontage echter brak plots het ventiel van de voorbinnenband af. De breuklijn was deels al geoxideerd dus die demontage was dus eigenlijk gewoon een handeling teveel voor dat ventiel. Maar de man zei dat hij de band ging repareren tegen dat we de week erop gingen terugkomen. Hij ging er een nieuw ventiel insteken, en aangezien ginder vulcaniseerder een echte stiel is, geloofden we hem graag. Bij terugkomst na de off-roadweek bleek hij inderdaad de oude eruit gesneden te hebben en er een nieuwe ingevulcaniseerd te hebben. Bleek echter bij 't opblazen dat het ventiel niet wou afdichten! Toen hij daarvan 't binnenwerk uit wou vijzen om dat eens te bekijken, brak er een deel af en dat kreeg hij er op geen enkele manier meer uit! Hij kreeg zelfs de lucht niet meer uit de herstelde binnenband. De goeie ouwe kerel werd echt ambetant - het was een kwestie van beroepseer! - en probeerde op alle mogeljke manieren dat ventiel leeg te peuteren en te repareren. Het mocht niet baten. Die Turkse Brolk! riep hij uit. Ik koop dat nooit meer! Tegen volgend jaar bestel ik u een nieuwe binnenband, een Duitse! :gieren: Dus, om een lang verhaal kort te maken, als ik volgend jaar ginder passeer, gaat er daar een nieuwe Duitse binnenband op me liggen wachten...

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Bon, dan gaan we maar eens doen waar we voor gekomen zijn zeker. langer wachten heeft geen zin.
Trei Apen in full battle dress.
Image
De gastjes vooraan en de gasten achteraan zijn Roma, wonen zo'n beetje achteraf in Slatina. Volgens Sr werd hun aanwezigheid in de loop der jaren zoveel mogelijk stilgezwegen door de Roemenen. Ook naar Roemeense normen hebben die mensen het niet breed. Zo woont in het huisje naast 'onze' garage een gezin met 10 kinderen. Geen plaats, geen luxe. Maar wel vrolijke muziek elke dag.

Lindenfeld.(Doe eens de moeite om dat te lezen.valt best mee.) Daar zouden we naartoe rijden, binnendoor. Binnendoor in Roemeni? wil zeggen: geen asfalt of beton. 't zijn wel offici?le wegen, maar er is een groot gebrek aan offici?le wegwijzers. Je moet het dus allemaal zelf een beetje uitzoeken. Paul Sr. had wel veel uitgezocht, en we hadden wel moderne, gedetailleerde kaarten, maar toch. Regelmatig de GPS co?rdinaten checken met die op de kaart, en telkens moeten vaststellen dat er in 't echt meer paden, karresporen en andere wegen zijn dan op die kaarten. Beredeneerd gokken dus. En na een kilometer checken of we in de goede richting blijven gaan.

Soit, we hadden er zin in, en dat kon je zien.
Image
Image Image
Niet slecht als aperitiefje Image
Image
Af en toe efkes het goede spoor zoeken
Image
Lindenfeld, 't is zoals gewoonlijk geen proper verhaal.
We zijn nog steeds op zoek.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

PaulSr vertelt :

Bertje, even niet opgelet in de les. :ohmy: :ohmy: :mrgreen: :mrgreen: Roemeni? heeft verschillende Duitse aussiedler mogen verwelkomen. Reeds in de 12de eeuw de Saksen, (en ook Vlamingen en Luxemburgers) die zich voornamelijk in Transylvani? gevestigd hebben. In de Banat, jullie speeltuin, zijn eeuwen later de Donau-Swaben geland, waar je een link naar plaatst. Maar de Duitsers van Alt-Sadova, Weidenthal, Wolfberg, en het voor jullie onvindbare Lindenfeld kwamen 175 jaar geleden uit Bohemen, er is heel wat over hen te vinden op het net,o.a. http://www.brebu-nou.de/lindenfeld01.htm
Ze zijn nu ( na 1990)praktisch allemaal verdwenen, terug naar de Heimat. Weidenthal (Brebu Nou) is nog een traditioneel Boheems dorp, maar de huisjes zijn vakantiewoningen geworden van de nieuwe rijken uit Boekarest of Timisoara.
Er liggen wel een 2000km onverharde (en ge?rodeerde) paadjes in de streek. Vandaar dat ook EnduRoMania er zijn hoofdkwartier heeft. En ik heb er laatst een sympathieke Schot ontmoet, die met zijn Roemeens lief vrouwtje een pensionneke runt voor endurorijders, met een 12tal machientjes (en bijbehoren) te huur.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Eerst misschien toch efkes een overzichtje van de reis, zodat de mensen weer mee kunnen Image Op ??n of andere tochtige dag zag ik op 't forum meldingen verschijnen van goestingskes om in Roemeni? te gaan rijden. Bleek ph4 daar nogal luid te verkondigen dat hij ginder zijn broekzakken kent, of zoiets. Afin bon, om een lang verhaal kort te maken, na een initi?le post van mij om efkes te zien hoeveel goesting er hadden om mee te gaan naar ginder, bleken er na de laatste Indian Summer-rit een acht gegadigden te zijn die wat nableven om geilbekkend te kijken naar de plastieken 3D-kaart van Roemeni?. Besloten werd om ginder naar toe te gaan na het schoolverlof, met de soepbus als backupmachien, en ne man of acht die bij zichzelf nen avontuurlijken inslag vermoedden. Maar net als 't verhaal van de tien kleine negers, bleek de ??n na de ander af te vallen. De ??n ging per vierwieler naar Roemenie (fuk die umlaut Image ), de ander liet zich omkopen om te trouwen, nog een ander werd van zijn booreiland geschupt, de zoveelsten had ook wat perikelen op 't werk door die crisis, iemand anders zit me ne rug die alleen maar naar voor kan plooien maar niet naar achter Image , afin, er schoten in augustus nog drie man over. Maar 't werd spannender en spannender... E?n van de drie laat op zichzelf een elandtest uitvoeren waarbij hijzelf de eland speelt en nen anderen beslist op 't moment dat 'm weg is, zijn madam achter te laten temidden van een platgesmeten krotwoning, zonder EGWWC en dat begon er op te lijken dat dat precies ook geen goed idee was... Image Maar bon, 't lot keerde, werd ons gunstig gezind, en de drie gasten waren alsnog klaar voor het grote avontuur.
Dus werd er op dag 1 naar Salzburg gereden, dag2 naar de oorsprong van 't Ros Balatum, dag3 naar Roeminei zelf. Dag 4-9 zaten we te klooien in Riemenoe, dag 10 keerdigen we terug naar Hongarijemee? Dag 11 repten we ons naar Zaagrib, Dag 12 verdeden we in Sloofjenie-ut, dag13 hebben we wat kreemglas op de Grote Glonker-gletser uitgesmeerd zodat ie nog wat langer blijft liggen en dag 14 was het tijd om dmv oa een ferm geslaagd uitwijkmaneuver terug te razen naar ons Belgenland.

Allez bon, en azo is iedereen dus weer mee. Image

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Bon, Bert, sta me toe om efkes onze eerste dag off-road in Rammenos af te werken. Het begin was al tamelijk ferm. Paul Sr. zei dat het heel simpel was, maar 't ging toch al tamelijk goed omhoog en de stenen waren toch al meteen van 't formaat "kleine baksteen". Image Meteen hadden we een nulpunt voor onze relativiteitsschaal. Image

Soit, ene keer dat we boven waren, werd het toffer wegens meer écht rijden, en dat leverde van tijd wel fotogenieke dingens op :

Hier Blackbert in schoon kompanie van een boom, maar 't is erg voor de boom, maar hij ziet ze niet eens staan...Image

Hier wat stoffig gedoe van twee speelvogels
Image

Verderop doen Cotthem en Bert weer schoon dinges met Ténéré, KTM, stof en landschap.
Image

Maar goed, het ging te traag vooruit, we namen te veel foto's, moesten teveel drinken, hadden te actieve nieren en dus moest de rit ingekort worden. En we waren nog geen kwart ver geraakt...

Dus ne short cut. Maar wél ene waar ne keer op gezweet moest worden.
Image

Daar was iedereen overgeraakt, en dan konden we weer met plezier rijden en roetsjen over de pistes. Maar die kruispunten eh, altijd maar opnieuw kruispunten, en hier een piste en daar een piste en ginder een spoor en hier nog een mogelijk trajektje! Image

Met als fantastisch gevolg dat we na zonsondergang perfect wisten waar we stonden. We hadden immers kaarten, we hadden drie GPSsen. Wat kon dan het probleem zijn? Misschien dat we in een dal stonden? Zo eentje waar we met meer geluk dan wijsheid waren kunnen afdalen doorheen iets wat op een geérodeerde beek geleek... Ge kent dat wel eh, ge gaat op uw pedallekes staan, laat die koppeling wat vieren, richt het voorwiel de helling af (niet vergeten uw gat naar achteren te steken!) en hebt het volste vertrouwen in de zwaartekracht waardoor ge zeker weet dat ge beneden gaat geraken.

Image

Enigste vraag is eigenlijk welke kant van de moto er het eerst zal zijn.... Maar da's een vraag die ge natuurlijk verdringt, anders zijt ge genen held eh.... En voor ons was er dus de andere kant van dat dal, in de vorm van een even steile helling, met een spoor dat al even uitgesleten was.... Hamvraag daar beneden in dat dal was eigenlijk : "Had er hier gene weg moeten zijn?"..... Niet dus.... Bon, efkes "cool" zijn en ne keer overdenken wat het meest interessante plan is. Doordoen, den berg op rijden, altmaar verder, niet wetende waar we eigenlijk naar toe gingen, of terugkeren? Niet echt macho, maar mijn reservelampeke was nogal naarstig aan 't pinken, en Cotthem merkte terloops op dat hem wat nachtblind was... tamelijk zo, een beetje maar... als 'm goed kijkt kan 'm ons achterlichtje vagelijk zien schemeren... right... Image

Terugkeren dan maar zeker? Ne keer zien of we ipv naar beneden totteren, ook naar boven kunnen totteren??? Zo gezegd, zo gedaan. En dat ging behoorlijk goed zelfs! Image Mogelijke verklaring voor de zelfzekere rijstijl was het simpele feit dat we zo niet al te veel meer zagen... en wat ge niet ziet kan u niet bang maken, dus heb je veel zelfvertrouwen en dat rijdt altijd gemakkelijk eh. Image

Kortom, we geraakten uit het dal, terug op het asfalt, keerden terug naar ons gasthuis en werden daar op lekker eten en aangenaam gezelschap getrakteerd.

Image

We zagen toen ook waarom Cotthem nachtblind was....








z'n ogen zijn toe....
Last edited by Muug on 31 Jan 2019 14:14, edited 4 times in total.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

En hops,

we gaan door met dag2 van ons RO-verblijf.

Dag één was dus omstreeks tien uur 's avonds geëindigd rond een reusachtig lekkere pot eten. Dag één was het de bedoeling om in Lindenfeld te geraken. Maar daar waren we dus inderdaad niet geraakt. Dat gingen we dag 2 even rechtzetten...

We gingen naar Lindenfeld via een àndere weg, een minder moeilijke, een meer rechtstreekse, maar wél ene zonder wegdek. Ahja, dat waren we wel aan ons eigen verplicht eh. Dus, geladen met piknik, GPSsen, een goed functionerende zonnewijzer en gevulde camelbags trokken we op pad.

Maar toch eerst efkes een foto van 't soort bruggen dat ze ginder hebben.

Image

En jawel, er wordt daar met zwaar materieel over gereden.

Op pad dus, in eerste instantie zag alles er inderdaad zéér comfortabel uit.

Image

Een paar van de landbouwmadams riepen ons wel iets toe en gebaarden vanalles, maar daar trokken we niets van aan. We wisten van PH4 dat er ergens verderop door een droge beekbedding moest gereden worden en 't was daar tamelijk ruig. Dat wisten we. En dat het maar tien meter ruig was, wisten we ook. Na dat stukske kwamen we dan op een splitsing aan. Wééral. Langswaar? Links of rechts? We bekeken de kaart, de zon en elkaar. Linksaf dus.

En 't was weer om zeep.

Image

Het werd weer dretsen en sukkelen, ruig omhoog door ambetante sporen.

Image

Toen we deze hindernis overwonnen hadden, kwamen we tot het besef dat dit niet het spoor van ph4 kon zijn. Het was véél te moeilijk. En yep, dat ging daar een meterke héél steil omhoog.

Image

Omkeren dus. Elke moto omkeren was een hele klus wegens weinig ruimte. En dan weer die meter rotsblokken af.

Allez hop, wijle blij ende gelukkig, teruggereden naar die vermaledijde splitsing en zo kwamen we in een dorp aan. Maar daar heb ik efkes "HALT" moeten roepen, want mijn KTM was nogal ambetant op de gas, bleef niet op ralenti draaien en zat constant te knallen en te ploffen in mijn uitlaten. Iets aan de hand dus.

Eerst probeerden we het ter plekke op te lossen. Zaten de batterijpolen goed vast? Hoe zat het met de relais van de ontsteking?

Image

Cotthem zat ondertussen achter de wijven an.

Image

Omdat we het euvel niet vonden, zijn we maar naar ons gasthuis teruggereden en hebben daar verder gesleuteld. Uiteindelijk bleek de achterste carburateur te zijn losgekomen. Dus even alles losmaken en dan weer te goei samensteken.

Image

Zo ziet een uitgeklede KTM er van voren uit :
Image

Maar dan waren we wel alweer 18u. En om half zeven doen ze ginder het licht uit. Dus licht werd donker, honger werd volgevreten, dorst werd drinken.

En morgen, dag drie in RO, wel, dan gaan we dat spookdorp ne keer niet bezoeken, we gaan naar den Tarcu, met 2180m den hoogste berg in de buurt.
Last edited by Muug on 09 Dec 2018 22:24, edited 1 time in total.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Right, efkes kijken. Die eerste dag was fun, ook al zijn we niet geraakt waar we hoopten te geraken. Bovendien, niet de bestemming is van belang, ...

We vonden zelfs tijd voor een groepsfoto
Image
Buitenverblijven. 't Linkse heeft wat meer aandacht nodig dan 't rechtse.
Image
't moet niet altijd simpel zijn
Image
Kaart en GPS leiden ons zonder problemen naar Brebu Nou.
Image
Brebu Nou is 1 van de Boheemse dorpen in de regio en in tegenstelling tot het mysterieuze Lindenfeld ziet het er goed uit.
Ook Enduromania heeft hier z'n hoofdkwartier.
Image
Meer kunst aan de andere kant
Image
Voorbij Trei Apen (geen zoo, wel een stuwmeer met 3 takken) en Garana weer 't onverhard op. Zoals gezegd, niet altijd even simpel.
Image
Op naar het bos. Kijk eens goed, want straks is 't donker.
Image

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Drei Ape

Post by Muug »

Dag 2, poging 2.

Logischerwijze komt de voorbereiding eerst. Buiten eten heeft een mens ook drinken nodig. 't Kraantjeswater komt via een zandfilter uit de rivier, en onze verwende ingewanden zijn daar niet tegen bestand. Enkele jaren terug werd er echter een geologisch onderzoek gedaan , recht in 't centrum van Slatina. Op 80m hadden ze prijs: water. De geologen wilden de put laten volstorten met beton, Sr. en co vonden het wijzer het water te gebruiken. Analyse bewees dat het van prima kwaliteit is, en nu staat er dit.
Image
jup, redelijk bergop.
Image
en omgekeerd, bergaf
Image
efkes parkeren
Image
eindelijk op 't goede spoor: Golets. Paul vertelde al waarom we vanaf hier terugkeren.
Image
No Lindenfeld for us today, maar een middagje dissectie op een KTM is ook plezant. Image

Morgen: de Tsarcu, een geweldige berg.

User avatar
Muug
Posts: 11713
Joined: 17 Oct 2009 13:04

Re: De Lotgevallen van de Trei Ape

Post by Muug »

Hela, ik ben een sissi, ik durf da nie.

Soit, de volgende dag gaan we eens iets anders proberen. De E70, de hoofdweg langs Slatina, loopt door een vallei, Noord-Zuid door de Karpaten. Aan de westkant zijn die niet zo hoog, aan de oostkant wel. De dichtsbijzijnde is de Tsarcu, 2190m. Daarboven staat een meteostation, en er loopt dus een 'weg' naartoe. Die gaat langs een ander meteostation, op de Cuntu.
Let's go!!!!!!! Image

Image
Naar Ilova was niet zo moeilijk
ImageImageImage

De juiste weg eruit vinden was weer iets anders
Hier loopt het dood.
Image
Dit zou de juiste zijn, ook volgens de uitleg van de dorpelingen.
Image
't Kwam zelfs zover dat we, als echte salonavonturiers, soepbusman belden. Maar zoals gezegd, alle aanwijzingen stuurden ons naar het keienveld hierboven.Daar over rijden vonden w er een beetje over, dus maar de easy way (E70) naar Bolvasnitsa, waar een vriendelijke jongen ons bevestigt dat we juist zitten om Borlova te vinden.
Image
Image
Tijd ook om de picnic nog eens aan te spreken. Het dessert, een versgeplukte appel, wordt ons aangeboden door 2 boeren met hun oogst.
Image
Borlova
Image
Image
En de DJ608A, ooit een betonbaan naar Muntele Mic, een "socialistisch' skistation.
Image
De gravel gaat over in schone bochten met asfalt. Dan rechtsaf op de Tsarcu track. Eerst door de weilanden, dan het beukenbos in. Snelle stukken, technisch uitdagende stukken, schitterende omgeving, 25?C, prima gezelschap.
Image
Image
Image
Je ziet het niet, maar dat gaat stevig bergop
Image
Image
zo stevig dat Cotthem een beetje coaching nodig heeft om het in 1 keer tot een goed eind te brengen.
Image
Uiteraard haalt hij het, even een verdiende pauze.
Image

petervdc
Posts: 3447
Joined: 23 Oct 2009 11:45

Re: De Lotgevallen van de Trei Ape

Post by petervdc »

Kga es roepen
ZAAAAAAAALIG

Image Image
Keep going

Post Reply