Dag 15 - zondag 22 juni
Geen epische dag wat de trails betreft, maar wel de langste dag van de hele trip met een episch einde...
Het plan is om vandaag de dag die we verloren hebben met de platte band weer wat goed te maken, dus via de SH5 Albani? uit, even kort door Kosovo en dan weer Montenegro in.
Het begint op 't gemak. Terwijl ik de slaapzakken en matjes opruim, verdwijnt DuibhceK stillekes. Gisterenavond laat is er nog een T?n?r?etje toegekomen en ik heb zo'n vermoeden dat ik 'm in de buurt daarvan moet gaan zoeken. De T?n?r? is van Angel, een Spanjaard uit de UK die op weg is voor een rondje rond de wereld.
We genieten nog van een stevig ontbijt en raken aan de praat met de fietser naast ons. Een man op leeftijd uit Lier. Hij is in z'n eentje op weg naar Istanbul en terug. A trip of a lifetime noemt hij het... once in a lifetime wel te verstaan. Hij ziet er een beetje uitgeblust uit en hoe kan het ook anders. Hij heeft hetzelfde vreselijke rotweer doorstaan in Bosni? en Montenegro, op z'n fietsje.
Om een uur of 10 rijden we de camping af en even later passeren we de fietser. We toeteren en zwaaien nog es. We laten Shkoder achter ons en volgen de SH5 tot Kukes.
Iets buiten Shkoder zet ik 5 cijferkes op de Terra
De Albanese natuur blijft verbazen
De SH5 is alles bij mekaar een goeie 140 km bochten en dat is letterlijk te nemen. We krijgen geen minuut rust, geen 100m rechtdoor. De bochten vragen ook extra aandacht want het zijn stuk voor stuk blinde doordraaiers. We gaan er zelf haast van doordraaien en ik had nooit gedacht dat ik bochtjes beu zou worden, maar op dat stuk heb ik er op een gegeven moment even genoeg van.
In Puke stoppen we om te tanken en maken we weer kennis met de Albanese mentaliteit. Alle naftpompen die we tot nu toe gezien hebben (behalve die gloednieuwe Gulf) zijn recyclagemodellekes uit de EU, en dus bijgevolg met Euro's op. We doen de moto's vol en bij de prijs staat 45. Ik vind het wel behoorlijk veel en vraag nog 'ns expliciet naar de prijs en die man wijst naar het getalleke. Ik geef 'm dus maar 45EUR wat hij zonder verpinken aanneemt, maar wanneer we weg rijden besef ik dat dat waarschijnlijk geen 45 EUR maar wel 4500 Lek was, iets van een 30 EUR dus. Ik vloek es stevig omdat ik me zo als een domme toerist in de luren heb laten leggen. Maar het getuigd ook wel van de mentaliteit. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat je zoiets in Bosni? bijvoorbeeld niet gauw zou meemaken. Daar lijken ze te beseffen dat toeristen bijdragen tot de verbetering van de economie en dus in de watten gelegd moeten worden zodat ze ook nog terug willen komen. In Albani? heb ik de hele tijd het gevoel dat ze zo snel mogelijk zoveel mogelijk geld willen aftroggelen zonder enige vorm van toekomstvisie. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Bij twijfel wordt er vanaf nu over de prijs onderhandeld VOOR we tanken, zodat we duidelijk weten wat de getallekes op de pomp willen zeggen. Ik troost me nu vooral met het besef dat die mens in dat boeregat dat geld waarschijnlijk wel beter kon gebruiken dan wij maar het blijft zuur.
We lunchen onder een boomke aan de zoveelste hairpin.
Weet er iemand wat voor boom dit is?
Nog meer natuurschoon
Tot iets voor Kukes blijft de baan kronkelen en dan gaan we een stukje autostrade op. De 'oprit' is wel interessant te noemen. Vanop de gravel parking van een cafeetje langs de weg, zo de autostrade op door een gat in de middenberm
![perplex :blink:](./images/smilies/blink.png)
En dan kronkelt de autostrade lustig verder. Damn, dit heb ik echt nog nergens gezien!
We rijden door Kukes en de eerste indruk is helemaal anders dan de andere steden en dorpjes die we gezien hebben. Brede propere lanen met bomen, geen afval... Duidelijk de rijkere buurt. De arme buurt verderop is andere koek. Op een gegeven moment voel ik iets hard tegen mijn arm, net alsof er een ontzettend dikke beest tegen vliegt, maar bij mijn weten komen die doorgaans vanvoor en frontaal. Gooien ze hier ook al met stenen naar toeristen?!? Mijn eerste reactie: weg hier!
Na Kukes nemen we de SH23 naar de Kosovaarse grens en we krijgen een laatste gravelstrook te verteren. Het is een brede, grote weg maar wel bezaaid met putten.
![Image](http://destinationworld.smugmug.com/photos/i-WwS2bDm/0/L/i-WwS2bDm-L.jpg)