Sommigen zullen zeggen: “’t is nie waar zeker, is het weeral van dat ...”
En toch had ik graag eens gepolst hoe de huidige generatie motorrijders de motorgroet ervaren.
Sinds mensenheugnis pas ik die groet toe en, eerlijk gezegd, indien er teruggegroet wordt dan doet mij dat nog steeds deugd aan het hart, echt waar.
Indien mijn groet echter genegeerd wordt dan zeg ik bij mezelf: “onbeschofte boer”, of iets in dien aard, en wacht ik op de volgende die – hopelijk wel – zal teruggroeten, waardoor mijn geloof in de solidariteit van de motards weer een beetje opgekrikt wordt.
Mijn meeste kilometers maal ik af in Frankrijk en het dient gezegd dat de motorgroet daar omzeggens altijd wordt toegepast en/of beantwoord.
Het overkomt mij heel zelden dat mijn groet onbeantwoord blijft en ook de samenhorigheid onder motards is er zeer sterk.
Ten bewijze daarvan: het jaar voor de uitbraak van Corona kwam ik (toen nog met mijn Sprint) terug van een reisje Normandië, en net voor het oprijden van de Pont de Normandie in Le Havre ging het schakelpedaal stuk, t.t.z. het T-stukje met het rubbergedeelte brak af.
Schakelen dus niet meer mogelijk ...
Motor aan de kant en even nadenken hoe het verder moest.
Om een lang verhaal kort te houden: na ongeveer 3 kwartier en een zestal bereidwillige motorrrijders die gestopt waren om hun diensten aan te bieden kon ik terug de baan op.
Eén van hen was naar zijn huis gereden en kwam terug met een koperen buisje dat, na wat plooiwerk, met tie-wraps bevestigd werd, waardoor ik opnieuw verder kon.
Nu ben ik de laatste om te beweren dat zoiets in ons Belgenland niet zou kunnen, maar het steekt je toch een hart onder de riem wanneer je, als buitenlander, zomaar spontaan en belangeloos geholpen wordt; je vertrouwen in de mensheid krijgt er een flinke boost door.
Maar goed, deze lange aanloop was dus enkel bedoeld om eens te horen hoe en of en op welke manier jullie de motorgroet al dan niet (nog) toepassen.
En omdat ik het niet kon laten: hieronder een ludiek stukje over die fameuze motorgroet
************
De oorsprong van de motorrijdersgroet ligt in het stenen tijdperk.
Er waren toen maar heel weinig rijders. Er waren nauwelijks verharde wegen en de wielen waren van steen.
Alleen echte bikkels verdroegen de ongemakken van het rijden.
Wanneer twee zulke bikkels elkaar tegenkwamen, stopten ze, stapten af en lieten elkaar de geopende hand zien, om zo te bewijzen dat ze er geen vuistbijl in hadden verborgen. Zo is de motorrijdersgroet ontstaan.
Winterrijders en softies (ook wel mietjes genaamd).
Onder dezelfde moeilijke omstandigheden zijn op de dag van vandaag nog de winterrijders onderweg.
Motorrijders zijn ofwel winterrijders of softies.
Softies kom je in April in het kantoor van de verzekeringsmaatschappij tegen, waar ze hun afgemelde bike weer aanmelden.
Winterrijders daarentegen rijden door. Hun aantal is gering.
Als twee winterrijders elkaar tegenkomen zijn ze heel blij en groeten. Vanaf April groeten winterrijders niet meer. Want winterrijders groeten geen softies.
Softies herken je daaraan, dat ze in de eerste weken van de lente wild en met twee handen alles groeten wat zich op twee wielen voortbeweegt.
Ze zijn zo opgewonden, dat ze vergeten dat iets verderop een bocht ligt.
Ze hebben altijd schoon ondergoed aan - je zou eventueel in het hospitaal kunnen belanden.
De verboden groet.
Het groeten door motorrijders is aan strenge regels gebonden en wordt door beginnelingen terecht als uiterst ingewikkeld ervaren.
Het is omgeven door allerlei geboden en verboden.
Het bekendste verbod luidt als volgt:
Groet nooit een tweewieler die minder als 250 cc cilinderinhoud heeft.
Zoiets is geen motor.
Wie uit nonchalance scooters of lichte motoren groet, staat voor schut en verliest zijn zelfrespect.
Een aparte categorie: Oldtimers.
Oldtimers worden in principe vriendelijk en vol bewondering gegroet ongeacht de cilinderinhoud.
Oldtimers worden meestal door technisch begaafde oudere heren bereden, de zogenaamde ouwe techneuten.
Die worden met respect behandeld. Kom je een ouwe techneut tegen, wacht je af of hij groet.
Vanaf de lente tot de herfst groeten velen niet omdat het winterrijders zijn - en winterrijders groeten geen softies.
Het groeten op de autosnelweg.
Niet geregeld en daarom eigenlijk niet bestaand is de cultuur van motorrijdersgroet op de autosnelweg.
Zelfs zeer ervaren motorrijders kunnen niet zeggen of men tegemoetkomende motorrijders over zes rijstroken en de middenberm heen, groeten moet.
Rij-technisch wordt het groeten een probleem bij het inhalen.
De klassieke linkerhand wordt door degene die ingehaald wordt, niet gezien. Groet je met de linkerhand voor het lichaam langs naar rechts, denken automobilisten dat je last hebt van een zwerm sprinkhanen of kramp in de onderarm.
De "Rossi-groet".
De "Rossi-groet" (zo plat mogelijk op z'n kant, een knie raakt het asfalt) geldt als zijnde zéér riskant.
In het algemeen wordt hij als bewijs van extreme stuurkunst gezien, maar het is aan te raden in ieder geval van tevoren schoon ondergoed aan te trekken (zie boven).
"Rossi-groet"-rijders rijden uitsluitend op het buitenste profiel en vergelijken met elkaar wie de scherpst afgesleten voetsteunen heeft.
Wie de kunst van de "Rossi-groet" niet beheerst en hem toch uitvoert, riskeert zijn allerlaatste, de zogenaamde "Gouden Groet".
Redenen waarom Harley-rijders niet teruggroeten.
1. De garantie vervalt als hij een niet Amerikaans product groet.
2. Met het dikke leer en de nieten krijgt hij zijn arm niet omhoog.
3. Hij groet uit principe geen rijders, die hun bike al geheel hebben betaald.
4. Hij is bang dat zijn stuur eraf trilt als hij het loslaat.
5. De rijwind zou de nieuwe tatoeages eraf kunnen blazen.
6. Hij heeft een eeuwigheid nodig om aansluitend, vanwege de vibraties zijn handvat weer terug te vinden.
7. Hij kan niet onderscheiden of de ander groet of zijn oren dichthoudt.
8. Hij heeft vanwege de vibraties klittenband tussen handvat en zijn handschoen.
9. Hij heeft zojuist in het economisch gedeelte van de krant gelezen, dat Honda voor 60% participeert in Harley.
10.Sedert de openbare verkoop van zijn vorige Harley haat hij alle mensen die een hand opsteken.
11.Zijn Bangkok-Rolex zou nat kunnen worden.
12.De linkerhelft van zijn stuur zou gejat kunnen worden.
13.De linkerhelft van zijn stuur werd reeds gejat en nu houdt hij zich aan de kilometerteller vast.
14.Hij houdt met zijn linkerhand zijn rechterspiegel vast om te voorkomen dat die er af trilt.
15.Hij heeft twee handen nodig om met zijn vingers de volgende afbetaling na te tellen.
16.Hij poetst net zijn chromen luchtfilterdeksel.
17.Als hij maar met één hand zijn stuur vasthoudt gaat ie op z'n bek.
Redenen waarom rijders van een Gold Wing niet groeten.
1. Volgens het Honda-instructieboekje mag hij zijn stuur pas loslaten
als de bike stilstaat, de sleutel uit het contactslot is getrokken,
de middenbok is uitgeklapt en de radio uitgeschakeld is.
2. Op het instrumentenpaneel is geen knop voor "automatisch terugzwaaien"aanwezig.
3. Hij is net ingedut.
4. Hij krijgt zijn arm wegens ouderdomsklachten niet meer omhoog.
5. Hij heeft via zijn handy een conferentieschakeling met zijn brooker en de ING-bank.
6. 't Vrouwtje heeft hem verboden vreemden te groeten.
7. Hij is net bezig alle lampjes van zijn "kerstboom" te tellen.
8. Hij sorteert op dit moment zijn CD verzameling.
9. De hand voor de antenne stoort de Tv-ontvangst.
10.Hij ruimt net de vaatwasser in.
11.Vanwege zijn Alzheimer weet hij aansluitend niet meer waar hij zijn hand moet laten.
12.Hij vindt aansluitend tussen alle knopjes, lampjes, schakelaars en hendeltjes zijn stuur niet meer.
13.Hij verwisselt juist de batterij van zijn pacemaker.
14.Hij zoekt net in zijn boordcomputer, wat "opgestoken hand van een vreemde motorrijder" betekent.
15.Hij groet wel altijd, maar vanwege de troep rond zijn stuur ziet niemand zijn hand
) toch ook nog altijd een vinger/V-sign/heel handje of op een heel mooi traject een duim omhoog. 
