Nu we weer enkele dagen terug thuis zijn en de foto's zijn gesorteerd wordt het eens tijd om dat verslag verder te schrijven, he. Nu de herinneringen nog min of meer fris in het geheugen zitten. Sofie zal wel aanvullen en corrigeren waar nodig
[b:25ff8620]Dag 1[/b:25ff8620]
Tijdens de week voor het vertrek hadden we al alles zoveel mogelijk klaar gemaakt en ingepakt. Zodat we 's ochtends bij het vertrek niet al te veel tijd meer moeten verliezen. En wanneer ik ochtend zeg bedoel ik heel vroeg in de ochtend. We hebben om 5 uur afgesproken aan de ondertussen beruchte butte du lion in Waterloo met een zootje ongeregeld. De reden voor dit hele gebeuren heb je hier al kunnen lezen.
De bedoeling is dat we met de groep naar Eveux rijden, daar samen het weekend in het klooster doorbrengen, maar wanneer zij maandag naar huis terugkeren rijden wij verder door naar het zuiden.
Het is nog behoorlijk fris zo vroeg in de ochtend en een vlugge blik op de lucht leert ons dat we al minstens onder een grijze hemel zullen vertrekken. We komen uiteindelijk op het verwachte tijdstip aan de Leeuw aan en er staat al een ontvangstcomit? te wachten.
Wij zijn nog niet helemaal wakker, maar de motoren zijn er -gepakt en wel- al klaar voor.
De rit zal ons vandaag van de leeuw naar Lyon brengen. Bijna 750km langs voornamelijk departementals door het mooie Franse landschap.
Onze eerste stop is in Le Chesne, tijd voor een ontbijtje en wat warme chocolade. We vinden zelfs een bar die al open is op dit ongoddelijke uur. Het is nog maar half acht. De bakker enkele huizen verder voorziet ons van de nodige verse croissants.
Pepijn wordt ondertussen al enigszins filosofisch en gaat wat naar het water staren.
Terwijl Sofie haar bidspieren al gaat oefenen voor het verblijf in het klooster.
Maar we kunnen niet blijven lanterfanten, dus kruipen we weer op onze stalen rossen en gaan er weer vandoor. Ik ga jullie niet vervelen met een beschrijving van het ritje, je weet hoe dat gaat. 2 wielen, een stuur, je geeft gas en je remt. Af en toe pak je een bocht en tussendoor geniet je van het uitzicht. Maar tegen 11 uur begint de dorst toch weer toe te slaan. We stoppen in Bar-sur-Aube bij Chez Bernard voor wat fris. Het zonnetje is ondertussen doorgebroken dus dat kunnen we wel gebruiken.
Een korte kennismaking met enkele Engelsen die richting Alpen rijden en wij zetten ook weer aan. Wat asfaltvreten verder krijgen we toch wel zin om eens wat anders in onze kas te slagen.
Een geschikt idyllisch plekje is blijkbaar al voorzien.
De pick nick laat zich smaken, maar ligt Stefke blijkbaar toch redelijk zwaar op zijn maag want hij is al aan een dutje toe. Het kan natuurlijk ook aan die vermoeiende brok roest liggen waar hij mee moet rijden.
We slagen er uiteindelijk toch in om hem te overtuigen terug op zijn stuk Duitse brol te kruipen en de verdere rit verloopt, ondanks enkele kleine navigatiestijlfoutjes, vlotjes.
Tot we in Bligny-sur-Ouche, dan zitten we ondertussen al in de Bourgogne, Andre kwijtgeraken in een hele troep Belgische motorrijders. Wij rijden terug naar het marktplein voor de [i:25ff8620]mairie[/i:25ff8620] en wachten daar op hem. Wanneer hij weer opduikt legt hij aan Stefke uit wat er gebeurt is.
"Ik pak mijnen bocht, reglementair"
"Recht in de benen van de koerscommisair"
"of was dat iemand anders zijnen tekst?"
In elk geval, een goede gelegenheid voor nog eens een drankstopje.
[/color:25ff8620]
en al zeker geen bende gekken die net een kleine 800km via binnenwegels had afgelegd om der te geraken. Hoewel, het had wel iets van een bedevaart 
