Na een stevig ontbijt vertrokken in Arezzo. Calimoto liet Firenze links liggen en stuurde me over baantjes waar ik me niks meer van herinner richting Mugello
waarna de geweldige Passo Giogo opnieuw volgde. Bovenop de pass korte middagpauze, vooral water tanken...
Nadien stuurde Calimoto me over de allerkleinste, smalste geasfalteerde wegen waar ik ooit over reed richting Modena.
na lang kronkelen in the middle of nowhere, eindelijk een dorpje met een herberg... Helaas was de bar gesloten.
Ik zal het bloedmooie meisje achter de hotelbalie eeuwig dankbaar zijn, dat ze toch een fles water uit de bar ging halen en aan mij verkocht. Mochten jullie ooit in de buurt zijn, 1 adres:
Verder ging het in de typische heuvels van dit deel van Emilia-Romagna.
In Modena de autostrada, eraf bij Monte Bondone, alwaar ik koos voor Hotel Norge. Hetgeen letterlijk tussen de haarspelden van de "racetrack" ligt.
Ik heb die nacht geleerd, dat de lokale hillclimb wannabe piloten 's nachts komen trainen
echte race was twee weken later, maar er werd al heel wat vers rubber in de bocht gekleefd...
de ochtend zag er zo uit
het doel was om de klassieker Penzer Joch, Jaufen & Timmelsjoch te rijden. Het eerste lukte nog
Maar bovenop de Jaufen begon het vreselijk te onweren en te regenen. Gevlucht in de berghut, regenpak aan en beslist om terug te draaien en via de Brenner te rijden.
En zo zat de Coast 2 Coast trip '22 er weer op.